το κείμενο σε pdf

«…γιατί τα κάγκελα έχουνε κλείσει
τα μυαλά μας και τις σκέψεις μας.»
Μπάυρον

Η υποτίμηση των ζωών μας τίθεται σαν μια γενικευμένη πραγματικότητα. Από την εργασία μέχρι κάθε έκφανση των καθημερινών σχέσεων, σε μια κοινωνία διαποτισμένη από την εκμετάλλευση, την καταπίεση, την περιθωριοποίηση και τους αποκλεισμούς. Σε κάποιες ζωές , όμως, η υποτίμηση είναι ολοσχερής και άμεση, τόσο άμεση που το μάτι δεν προφταίνει να ακολουθήσει το ξετύλιγμά της ως τα ξέφτια.
Πριν από ένα περίπου χρόνο οι έγκλειστοι μετανάστες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας εξεγέρθηκαν. Παραδίνοντας τα κοντέινέρ τους στις φλόγες έδειξαν πόσο «ανάρμοστο» ήταν να παραδίνονται αυτά σε ανθρώπους ως «οικίσκοι» (όπως αποκαλούνται από τη γλώσσα της εξουσίας μέσω υπουργών και media) . Ή, καλύτερα, οι άνθρωποι να παραδίδονται σ’ αυτά σαν παραδομένοι στη μοίρα τους. Οι φλόγες έριξαν τότε λίγο φως στoυς άθλιους όρους διαβίωσης εκεί, η μυστικοποίηση των οποίων διαμορφώνει ευνοϊκότερο έδαφος για την ύπαρξη και την επέκταση της συνθήκης του εγκλεισμού.Όλα αυτά σε μια κοινωνία που η μακάρια αδιαφορία ενθαρρύνεται ως εναλλακτική της συνειδητής βαρβαρότητας. Η χρυσή αυγή ήταν πλέρια συντονισμένη σ’ αυτό το λεπτό έργο όταν έκανε την θλιβερή διακήρυξη πως τη θέση των μεταναστών πρέπει να πάρουν οι Έλληνες άστεγοι. Σ’ έναν κόσμο που έχουν έρθει τα πάνω κάτω ανταποκρίνεται και η αντιστροφή της λογικής: Έχει καταχωρηθεί επίσημος λόγος φυλάκισης των μεταναστών ότι «αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία» τη στιγμή που από τα ίδια τα στενόχωρα κέντρα κράτησης λείπoυν στοιχειώδεις ιατροφαρμακευτικές παροχές. Σε μια περίπτωση 15 μετανάστες που είχαν αποδράσει από την Αστυνομική Διεύθυνση Θεσπρωτίας είχαν αθωωθεί αφού το δικαστήριο τους αναγνώρισε το δικαίωμα να προστατεύσουν την υγεία τους. Δέκα μετανάστες κατάφεραν τον περασμένο Αύγουστο να δραπετεύσουν από την Αμυγδαλέζα όπου με κάθε άνεση χρόνου και μέσων μπορεί να εφαρμόζεται το δόγμα “να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο” – οι πέντε είναι ακόμη ελεύθεροι. Αν αντικρίζει, λοιπόν, κανείς συνθήκες εξαθλίωσης, αυτές είναι και συνθήκες εξέγερσης, που τρέφονται από τα όνειρα των κολασμένων για ένα μέρος γης και ουρανό. Continue reading →

Τίποτα λιγότερο από αμέριστη αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013.

ΝΑ ΓΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014, πλατεία Βικτωρίας 6μ.μ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, πρωτοδικείο Δέγλερη 9.π.μ.

αντίστροφη μέτρηση, Αλληλέγγυοι-ες από το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Γεωπονικού, από τις γειτονιές Αγ. Νικόλας-Κυψέλης-Πατήσια, Απόπυρα, Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη, Ναμούς, σε τροχιά σύγκρουσης, συνέλευση No Lager, σύντροφοι-ισσες