Aπό τη Δευτέρα 2/3 οι έγκλειστοι στις φυλακές Δομοκού Κ.Γουρνάς, Δ.Κουφοντίνας, Ν.Μαζιώτης, αρκετοί σύντροφοι του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων και λίγες μέρες αργότερα Τούρκοι φυλακισμένοι αγωνιστές ξεκίνησαν απεργία πείνας. Αγωνιζόμενοι για την κατάργηση των τρομονόμων(άρθρα 187 και 187Α), των φυλακών τύπου Γ, του κουκουλονόμου, της βίαιης απόσπασης και αυθαίρετης δικαστικής χρήσης του DNA, καθώς και την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού για σοβαρότατους ιατρικούς λόγους. Παράλληλα απεργία πείνας πραγματοποιεί ο πυρήνας φυλακής της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και η Αγγελική Σπυροπούλου ενάντια στην εκδικητική και απροκάλυπτη προφυλάκιση(με τον τρομονόμο) της μητέρας και της φίλης μελών της οργάνωσης.

Ειδικές νομοθεσίες, ειδικές συνθήκες κράτησης, ειδικά δικαστήρια.

Νομικά εργαλεία μιας κατασταλτικής στρατηγικής,που εδώ και χρόνια επελαύνει με κυρίαρχο μηχανισμό την αστυνομία: Εκατοντάδες συλλήψεις, στοχοποίηση-παρακολούθηση συντρόφων και τηλεφώνων, ποινικοποίηση φιλικών και συγγενικών σχέσεων, εισβολές σε σπίτια με την πρόφαση «ανώνυμων καταγγελιών». Διογκωμένα ή κατασκευασμένα κατηγορητήρια, κατεθυνόμενα δημοσιεύματα και βαρύτατες ποινές εγκλεισμού σε δεκάδες συντρόφους/ισσες. Στρατηγική που μεθοδικά και με διάρκεια επιχειρεί την εγκληματοποίηση των αντιστάσεων και την αναχαίτιση των ριζοσπαστικών κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

ΤΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ

ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ

Όσο για τους νυν κυβερνητικούς υπέρμαχους του σεβασμού των δικαιωμάτων, των ανθρωπιστικών ευαισθησιών, των υποσχέσεων για καλλωπισμό των συνθηκών κράτησης και των εμετικών εξαγγελιών για συμφιλίωση της αστυνομίας με τον πολίτη, ξέρουμε τι να περιμένουμε: Θεαματική-μιντιακή διαχείριση και χειρουργικές κινήσεις με έμφαση στην πρόληψη και το άμεσο «σβήσιμο» των εστιών αντίστασης. Διαφορετικές γλώσσες και υποσχέσεις με στόχο τη διάσπαση, την αφομοίωση και την απονεύρωση των αγώνων. Μα πάνω από όλα την υπεράσπιση της αστικής- κυρίαρχης ιδεολογίας και ηθικής… των προνομίων, της κοινωνίας του ελέγχου, της επιτήρησης και της πειθάρχησης. Των σχέσεων εκμετάλλευσης και καταπίεσης που αναπαράγουν την υποτίμηση της ζωής και τον αποκλεισμό χιλιάδων φτωχοδιάβολων, μεταναστριών, τοξικοεξαρτημένων. Όσων περισσεύουν, που μαζί με κομμάτι όσων επιλέγουν τη ρήξη, την αντίσταση και τον αγώνα για αξιοπρέπεια και ελευθερία, τιμωρούνται και «σωφρονίζονται» στα κολαστήρια της μηχανής εγκλεισμού.