ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
από τη παραίτηση και την αδράνεια

Το ερώτημα που τίθεται μέσα στο εκλογικό πανηγύρι για το ποια πολιτική δύναμη θα κυβερνήσει επάξια στην “μεταμνημονιακή εποχή” πλανιέται εδώ και μήνες πάνω από τα κεφάλια μας. Κάθε κόμμα, ασχέτως ιδεολογικού αυτοπροσδιορισμού, χρησιμοποιεί εργαλειακά τα “εθνικά ζητήματα”, την “εθνική ανάπτυξη” την «ασφάλεια στις γειτονιές», υιοθετώντας την ίδια κεντρική πολιτική ατζέντα και αναδεικνύοντας «προβλήματα και λύσεις» για να διεκδικήσει μερίδιο στην εκμετάλλευση των ζωών μας, ωθώντας τον κυρίαρχο δημόσιο λόγο και το κοινωνικό τους ακροατήριο όλο και πιο κοντά στον συντηρητισμό.

Οι εκλογές, που επιβάλλεται τάχα καθένας και καθεμία να συμμετέχει, είναι το άλλοθι της δημοκρατίας που νομιμοποιεί την ταξική ειρήνη με όρους κοινωνικής συναίνεσης. Κι αν η μεγάλη εκλογική αποχή μπορούσε εκτός από αποστασιοποίηση από τα «κοινά», να εμπεριέχει μια αρχή πολιτικής αμφισβήτησης, η αποχή που προτάσσουμε ως αναρχικοί/ες συνιστά μια συνολική θέση ενάντια στην ανάθεση διαχείρισης των ζωών μας σε θεσμικούς αντιπροσώπους, άρνηση των γραφειοκρατικών και συγκεντρωτικών μοντέλων οργάνωσης που μας υποτάσσουν σε ρόλο κομπάρσου. Από την οικογένεια και το σχολείο ως την εργασία η ιεραρχική μορφή κοινωνικής οργάνωσης, η κρατική εξουσία, η ιδιοκτησία αλλά και κάθε σχέση ανισότητας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης αναπαράγονται ως αναγκαίες και φυσικές, εξορίζοντας κάθε άλλη μορφή ισότιμης και οριζόντιας οργάνωσης και συνύπαρξης σε κάποια μακρινή Ουτοπία.

Το δίλημμα λοιπόν, δεν απαντάται με ψήφο – τιμωρία στο ΣΥΡΙΖΑ, αντιδεξιά ψήφο, ή «μαύρισμα» της ΧΑ. Οι μικρές και μεγάλες ταξικές και κοινωνικές συγκρούσεις διεξάγονται καθημερινά στον δρόμο, στις δουλειές μας, στα σχολεία, στις γειτονιές και μέσα στα ίδια μας τα «σπίτια», με πολλούς τρόπους και μέσα, ενάντια και απέναντι σε πολλαπλούς φορείς αλλά και σχέσεις εξουσίας. Εκεί τσακίζονται και οι φασίστες, εκεί μπλοκάρεται και ο κοινωνικός εκφασισμός.

Μέχρι να καταφέρουμε να ορίσουμε ολοκληρωτικά εμείς τις ζωές μας, θα παλεύουμε ενεργά μέσα σε οριζόντιους, αυτοοργανωμένους και αδιαμεσολάβητους αγώνες, θα συμμετέχουμε στη δυνατότητα των καταπιεσμένων να διαμορφώνουμε χωρίς ηγέτες και ιερατεία τους όρους ρήξης και ανατροπής του θλιβερού καπιταλιστικού κόσμου στον οποίο ζούμε.

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΣΤΟΥΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ – ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Να συνθέσουμε τα κύτταρα για μια ελεύθερη, αταξική κοινωνία
Για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία

Αντίστροφη Μέτρηση
στα πέριξ της Πατησίων