ΦΡΑΧΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

«Η πλατεία Βικτωρίας ανακαταλήφθηκε και παραδόθηκε στους κατοίκους της», δήλωσε πρόσφατα ο πρωτοστάτης στους αποκλεισμούς και την καταστολή, κύριος Καμίνης. Ο εξουσιομανής δήμαρχος που ξήλωσε παγκάκια για να μην κοιμούνται άστεγοι, που τοποθέτησε κάγκελα σε όλα τα πεζούλια της πλατείας για να μην κάθεται κόσμος. Ο αδίστακτος τεχνοκράτης, που πρόσφερε απλόχερα μεγάλο έδαφος της πλατείας, για να καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα και κιόσκια, ικανοποιώντας τις ορέξεις των μαγαζατόρων-αφεντικών. Επανεμφανίστηκε, λοιπόν, στο προσκήνιο, μπροστάρης αυτή τη φορά στην επιχείρηση εκκένωσης της πλατείας Βικτωρίας. Απέναντι στους μετανάστες και τις μετανάστριες, που βρήκαν ξανά πρόσκαιρο «καταφύγιο» εκεί, στον ιδιαίτερα δύσβατο δρόμο τους για να περάσουν στην Ευρώπη. Η αστυνομοκρατία που επιβλήθηκε εδώ και 2 βδομάδες συνεχίζεται κανονικά, απαγορεύοντας την παραμονή των μεταναστών πάνω στην πλατεία. Με τις κλούβες των ΜΑΤ και τους δεκάδες μπάτσους, να υπενθυμίζουν εμφατικά, ότι φράχτες δεν υπάρχουν μόνο στα σύνορα, αλλά και στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων. Κι ότι για να να νοείσαι ως κάτοικος σε αυτή την περιοχή, θα πρέπει να είναι το χρώμα σου λευκό, η τσέπη σου γεμάτη , η παρουσία σου στην πλατεία να εξαντλείται στην κατανάλωση στα μαγαζιά της. Αν είσαι μάλιστα και ιδιοκτήτης θεωρείσαι ακόμη πιο πολύ κάτοικος.
Πέρα από όλα τα άλλα, η εκκένωση και ο αστυνομικός φραγμός της πλατείας Βικτωρίας αποβλέπει στον εξοστρακισμό των μεταναστριών από το δημόσιο χώρο. Γιατί μία από τις βασικές επιδιώξεις της αντιμεταναστευτικής πολιτικής είναι το μάντρωμα των μεταναστών έξω από τον κοινωνικό ιστό και η αναχαίτιση της διασταύρωσης τους με το ντόπιο και αλληλέγγυο πληθυσμό. Ένα γιγαντιαίο σύστημα ελέγχου και ταυτοποίησης, μέσω του οποίου το κράτος και το κεφάλαιο θα έχουν τον πρώτο λόγο πάνω στις ζωές τους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, στο πλευρό των ξεριζωμένων, ανθρώπων που ζουν δίπλα μας κι ανάμεσά μας ή απλώς ξαποσταίνουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Απέναντι στην κρατική –καπιταλιστική μηχανή και στο πλέγμα των σχέσεων εξουσίας κι εκμετάλλευσης. Απέναντι σε όσους κι όσες, ενώ ο κόσμος γύρω τους χάνεται, κοιτούν να σώσουν το τομάρι τους, το μαγαζάκι τους, στη λογική του «ο θάνατος σου η ζωή μου». Προτάσσουμε την εμπιστοσύνη και μόνο στις δικές μας δυνάμεις, στη δυνατότητα αυτοοργάνωσης της ζωής και αλληλεγγύης μεταξύ των από κάτω.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

αντίστροφη μέτρηση/συνέλευση στ πέριξ της Πατησίων