Επανα(δια)τυπώσεις απο τα παλιά. Αφίσα ενάντια στην αστυνομοκρατία

Ανα(δια)τυπωση αφίσας του 2009 με αφορμή τις απεργίες στη καθαριότητα και το ρόλο της αστυνομίας ως εγγυητή των απεργοσπαστικών μηχανισμών και της κρατικής επιβολής. Με μικρές αλλαγές τα νοήματα παραμένουν επίκαιρα…ayta ta skoupidia poios tha ta mazepsei

 

ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕΙ; 

Οι μπάτσοι ήταν, είναι και θα είναι αυτοί που:

  • ρίχνοναι πρόθυμα να τσακίσουν διαδηλώσεις και κοινωνικές αντιστάσεις ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας και που με κάθε ευκαιρία συνεργάζονται με τις φασιστικές συμμορίες.
  • καταστέλλουν εργατικούς αγώνες, προστατεύουν απεργοσπαστικές κινήσεις και διαφυλάττουν τα συμφέροντα των αφεντικών.
  • γίνονται η μηχανή στρατιωτικής διαχείρισης του κράτους για τους μετανάστες στα σύνορα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και στις πόλεις με καθημερινούς ελέγχους και με τις εκκενώσεις μεταναστευτικών καταλήψεων.
  • ευθύνονται για τους χιλιάδες εξευτελισμούς, τους ξυλοδαρμούς αλλά και τις αμέτρητες δολοφονίες στα αστυνομικά τμήματα και τις γειτονιές, είναι αυτοί που σκότωσαν το Νικολά Τόντι γιατί τον πέρασαν για ληστή, αυτοί που επισφράγισαν – νομιμοποίησαν τη δολοφονία του Ζακ από μια δράκα νοικοκυραίους.
  • στους δρόμους που εκτέλεσαν τον Καλτεζά και τον Γρηγορόπουλο, επιβάλλουν τρομοκρατία και στρατιωτική κατοχή στοχεύοντας πραγματικά και συμβολικά, όσους/ες εξεγείρονται στην εξουσία, χτίζουν κοινότητες αλληλεγγύης και χαράσσουν δρόμους για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.

Από το ξέσπασμα της κρίσης, τα σώματα ασφαλείας – σε αντίθεση με άλλους – δε τα κουνάει κανείς. Με δεξιά ή αριστερή κρατική διαχείριση, με το δόγμα μηδενικής ανοχής, ή με χειρουργική καταστολή ντυμένη με κοινωνικό μανδύα, στόχος του κράτους είναι είτε να κατευνάσει και να ενσωματώσει, είτε να τρομοκρατήσει, να σβήσει με εμφανή -ή και όχι- βία κάθε αντιστεκόμενη φωνή.

Και οι μπάτσοι έχουν καταλάβει το καίριο σημείο της θέσης τους στο πεδίο των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, ώντας πεπεισμένοι πως είναι αυτοί που κρατάνε τη πόλη. Και θα αδράξουν κάθε ευκαιρία να χτυπήσουν, να ματώσουν, να σκοτώσουν. Γιατί πέρα από έμμισθες ένοπλες ομάδες κρούσης, είναι ένα κοπάδι βασανιστών.

ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ

αναρχικές/οί – αντιεξουσιαστές/τριες

Παρέμβαση στην «Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων» σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Μπρούκλυν στα Γιάννενα

Την Πέμπτη 7/3 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με πανό, κείμενα και τρικάκια στην «Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων», Αιόλου & Σοφοκλέους 15, την ώρα που πραγματοποιούσαν το «1ο ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΟΜΙΔΑ 2019» σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Μπρούκλυν στα Γιάννινα, που απειλείται με εκκένωση. Αφού ολοκληρώσαμε την παρέμβαση, αποχωρήσαμε μοιράζοντας το υλικό μας, κινηθήκαμε μέσω της Αθηνάς, καταλήγοντας στην πλατεία Μοναστηρακίου.

Αρχεία:  keimeno parembasis gia tin mprouklin.pdf

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης και φωτογραφικό υλικό: 

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Μπρούκλυν στα Γιάννενα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ, ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Στις αρχές του 2019 οι κάτοικοι της στεγαστικής κατάληψης Μπρούκλυν στα Γιάννενα ενημερώνονται ότι το οίκημα έχει αγοραστεί, προκειμένου να φυτευτεί λίγο ακόμα φρέσκο τσιμέντο στην πόλη των Ιωαννίνων۰μια ακόμα πολυκατοικία, επένδυση χιλιάδων ευρώ για τον εργολάβο Παπαθανασίου.

Η επί δεκαετία εγκαταλειμμένη μονοκατοικία ζωντάνεψε το 2016, αποτέλεσμα της συλλογικής φροντίδας των ανθρώπων που την κατέλαβαν για να καλύψουν την ανάγκη τους για στέγαση και την πολιτική επιλογή της συλλογικής ζωής, έξω από τις λογικές της ιδιώτευσης, τις επιταγές του νόμου και τη λογική της μοιρολατρίας, που επιβάλλουν να δεχόμαστε αγόγγυστα την επιβίωση για ζωή. Continue reading

Αντιεθνικιστική συγκέντρωση

Αντιεθνικιστική συγκέντρωση

Πλατεία Βικτωρίας, Κυρική 20/1, 13:00

 

ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ

ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

Με αφορμή και πρόσχημα την επίλυση του ονοματολογικού ζητήματος του κράτους της Μακεδονίας, παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες τον εθνικιστικό παροξυσμό που εκφράστηκε αρχικά με «αυθόρμητα» και υπερκομματικά συλλαλητήρια και εσχάτως με το τερατούργημα των λίγων εθνικιστικών μαθητικών καταλήψεων. Ενώ είναι προφανές ότι κράτος και κεφάλαιο ταΐζουν την κοινωνική βάση με έθνος και εξωτερικούς εχθρούς, ένας μέρος της αυτής ανταποκρίνεται και αναπαράγει την εθνικιστική ρητορεία και πρακτική. Οι συμμετέχοντες/ουσες στα συλλαλητήρια, βρέθηκαν πλάι πλάι με ακροδεξιούς κομματικούς, με νεοναζί, με στρατιωτικούς, με την εκκλησία, καθώς και με πολλές άλλες γραφικές παρουσίες του ακροδεξιού θιάσου αλλά και αριστερών παραφυάδων, ισχυροποιώντας το δόγμα ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και τον εθνικισμό/πατριωτισμό και νομιμοποιώντας τις φασιστικές ομάδες κρούσης. Κατά τη διάρκεια ή στο τέλος των εθνικιστικών αυτών μαζώξεων πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις, πάντα με τις πλάτες της αστυνομίας, σε χώρους αντίστασης και ελευθερίας (ΕΚΧ σχολείο, εμπρησμός κατάληψης Libertatia, κατειλημμένο θέατρο Εμπρός, κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ), άλλα και σε μετανάστες/στριες.

Με την επικείμενη ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό κοινοβούλιο ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπής στην εθνικιστική ιδεολογία υπό τη μορφή του αριστερού πατριωτισμού, αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι το κράτος έχει συνέχεια και μπαίνει μπροστά στην υπόθεση της εθνικής συνοχής, προωθώντας και ισχυροποιώντας τα εθνικά συμφέροντα. Η αριστερή πολιτική διαχείριση βασίζεται επίσης στο ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας που προϋποθέτει την ύπαρξη μιας φαντασιακής κοινότητας, τα μέλη της οποίας δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι οι ταξικοί, φυλετικοί και έμφυλοι διαχωρισμοί να αποκρύπτονται, και ως εκ τούτου να διατηρούνται πάντα προς όφελος των κυρίαρχων και των ισχυρών.

Η ίδια κρατική διαχείριση δολοφονεί μετανάστες και μετανάστριες στα σύνορα ή τους/τις φυλακίζει ή εξοντώνει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και καταστέλλει κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Οι μηχανισμοί καταστολής της συνεργάζονται με τα τάγματα εφόδου, εξευτελίζουν, βασανίζουν, φυλακίζουν αγωνιστές/αγωνίστριες. Η ίδια στοχοποιεί εσωτερικούς εχθρούς, που δεν ταιριάζουν στο εθνικό της αφήγημα.

Οι εθνικές ιδέες γεννούν νεκροταφεία.

Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στον εθνικισμό και τις φασιστικές συμμορίες.

Ενάντια σε έθνη, κράτη, σύνορα, πατρίδες, πατριαρχία, θρησκεία, πολεμικές μηχανές

Αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση

Αναρχικές συλλογικότητες, καταλήψεις, αναρχικοί – αναρχικές

Αφίσα με αφορμή την δολοφονία του/της Ζακ – Zackie Oh

dolofonia_zackie oh

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
μπάτσοι, αφεντικά, δημοσιογράφοι, νοικοκυραίοι 
ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΗΣΥΧΟΙ ΤΩΡΑ;
 
 Ομονοια, 21/9/18, 14:50. Στο ενδεχόμενο μιας – υπαρκτής ή μη – απειλής, καταστηματάρχες του κέντρου της Αθήνας σπεύδουν να λιντσάρουν έναν υποτιθέμενο ληστή ως αυτόκλητοι ρυθμιστές της ομαλότητας και φρουροί της ιδιοκτησίας, του «υπέρτατου αγαθού» που καθορίζει τις ζωές μας στο πλαίσιο των κυρίαρχων αξιών, που γεννά ανισότητα, φράχτες και βαρβαρότητα. Το λιντσάρισμα καταλήγει σε μια κτηνώδη δολοφονία από «φιλήσυχους πολίτες», με δεκάδες «αμέτοχους» θεατές.  Σειρά παίρνουν οι μπάτσοι, για να υπενθυμίσουν ότι το τελικό χτύπημα (και ξέπλυμα) ανήκει στο κράτος. 
 
Το προφίλ του “εγκληματία” χτίζεται και προβάλλεται όπως επιτάσσουν οι κανόνες της μιντιακής ανθρωποφαγίας. Τελικά, ο «ανώνυμος παραβατικός» έχει πρόσωπο και ταυτότητες: Ζακ Κωστόπουλος-Zackie Oh, gay, drag queen, οροθετική, ακτιβιστής που διεκδικούσε ορατότητα, ενάντια στις προσταγές της ετεροκανονικότητας. Στο δρόμο, στη δουλειά, στους τηλεοπτικούς βόθρους, στα social media, η ζωή κοστολογείται με σχόλια και likes για να δικάσουν και να εξοντώσουν ξανά τις αδερφές, τις τρανς, τους τοξικοεξαρτημένους, τις περιθωριακές, τους ληστές. Η δημόσια σφαίρα παίρνει φωτιά και σκοτώνει και πάλι…
 
ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ!
 
Αυτοί που σκότωσαν τον Ζακ Κ., που λιντσάρουν την κάθε Zackie, σε κάθε κρίση ενεργοποιούνται με τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά, αποτελώντας- άλλοτε με την εκκωφαντική σιωπή τους και άλλοτε με το θόρυβο του όχλου- την αναγκαία κοινωνική υπόκρουση στα ενορχηστρωμένα σχέδια κράτους και αφεντικών. Οι κραυγές για περισσότερο κράτος ασφάλειας, η σχετικοποίηση της βίας στα μέτρα των κυρίαρχων, ο κοινωνικός εκφασισμός, εμπεδώνουν κοινωνικά την λογική της αξιοβίωτης ή μη ζωής με όρους φυσικής επιλογής. Κι όλα αυτά δεν σοκάρουν, γιατί είναι ριζωμένα στις αξίες αυτής της κοινωνία που συγκροτείται πάνω στην πατριαρχία, το έθνος, την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση. 
Από τον κοινωνικό στιγματισμό, μέχρι τα πογκρομ και τη φυσική εξόντωση ο δρόμος δεν είναι μακρύς. Άλλωστε, η  προβολή του κοινωνικού περιθωρίου ως απειλής, θέτει τα όρια της απονομής – αποστέρησης προνομίων και ενέχει μια προειδοποίηση για το ποιά “ζωή” επιφυλάσσει η κυριαρχία σε όποιον δε χωρά στα καλούπια της κοινωνικής ιεραρχίας και νόρμας.
Ας αντιληφθούμε τις πολλαπλές καταπιέσεις μας ως αιτία για συλλογικό και αδιαμεσολάβητο αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία και εκμετάλλευση. Ενάντια στις κυρίαρχες κοινωνικές αξίες. 
 
ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Αντίστροφή Μέτρηση

κυριακή 9/4 απεργιακή συγκέντρωση

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Κυριακή 9/4, 10πμ, Ερμού & Βουλής (Αθήνα)

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

Ανακοίνωση του Συντονιστικού δράσης:  syntonistiko_drasis_04_05_2017_keimeno

Ο ταξικός αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και στα «απελευθερωμένα» ωράρια συνεχίζεται…


Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια

Ανταπόκριση από την παρέμβαση για ελεύθερα ΜΜΜ στους σταθμούς Αττική και Ομόνοια

Το Σάββατο 18/2 πραγματοποιήθηκε -στο πλαίσιο των παρεμβάσεων που γίνονται από τον «Συντονισμό Συλλογικοτήτων από το κέντρο της Αθήνας για τις ελεύθερες μετακινήσεις»- παρέμβαση στους σταθμούς «Αττική» και «Ομόνοια» ενόψει των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων και υπέρ των ελεύθερων μετακινήσεων. Αρχικά συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Αττικής και εν συνεχεία κινηθήκαμε συντεταγμένα προς το σταθμό, φτάνοντας τα 150 άτομα σε αριθμό, όπου μας περίμενε πλήθος αστυνομικών δυνάμεων. Εκεί μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, γράφτηκαν συνθήματα, αποκλείστηκαν τα ακυρωτικά μηχανήματα με σακούλες και τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων με πανό, ενώ παράλληλα κολλούνταν αφίσες και αυτοκόλλητα. Η παρέμβαση συνεχίστηκε με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά στο σταθμό «Ομόνοια», παρά το κλίμα τρομοκρατίας που προσπάθησε να επιβάλει η αστυνομία και τις ψευδείς φήμες περί καταστροφών στον σταθμό «Αττική» που διαδόθηκαν. Τη δράση στήριξαν και πλαισίωσαν συνελεύσεις/συντονισμοί τόσο από το κέντρο όσο και από διάφορες γειτονιές της Αθήνας, καθώς και πλήθος συντρόφων/ισσών.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ

Επόμενη συγκέντρωση:
Σάββατο 11/3, στις 12, Μοναστηράκι   

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης – Δικαστήρια Ευελπίδων (κτήριο 9) – Παρασκευή 17/2, 09:00

Ακολουθεί η αναδημοσίευση του κειμένου από το Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Ανω Κάτω Πατησίων.

ΠΟΙΩΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΔΙΚΑΣΕΙ;

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/2 – 9.00

Στις 17 Φλεβάρη 2017 δυο σύντροφοί μας δικάζονται για μια συμπλοκή που έλαβε χώρα, στις γειτονιές μας στα Κάτω Πατήσια, μεταξύ μιας δράκας νεοναζί της Χρυσής Αυγής που μοίραζαν την κωλοφυλλάδα τους και μιας μηχανοκίνητης ομάδας αντιεξουσιαστών που κατευθυνόντουσαν στο Χαϊδάρι για να διαδηλώσουν για τις τέσσερις δολοφονίες των εργατών Χ. Δευτεραίου, Ρ. Ντελιλάι, Α. Αβραμπού και Κ. Μαγγούρα και το σοβαρό τραυματισμό άλλων δύο στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛ.ΠΕ). Δολοφονίες που πλασάρονται από τα αφεντικά και τους δημοσιογράφους ως «εργατικά ατυχήματα».

Δικάζονται από μια δικαιοσύνη που αθωώνει επανειλημμένα δολοφόνους εργατών, μια δικαιοσύνη που κλείνει τα μάτια στη στυγνή εκμετάλλευση της εργασίας μας από το βρικόλακα του κεφαλαίου, που φυλακίζει κατά κόρον τους φτωχούς, τους αποκλεισμένους και τους αγωνιστές. Αυτή η ταξική δικαιοσύνη είναι που θα δικάσει τους συντρόφους μας, τη στιγμή που φασίστες σαν τον Πέτρο Περράκη, που πρωτοστάτησε στη συμπλοκή των Κάτω Πατησίων, τράβηξε πιστόλι και πυροβόλησε 7 φορές, όχι μόνο δεν κατηγορείται, αλλά ούτε καν καλείται ως μάρτυρας στη δίκη.

Ο φασίστας Π. Περράκης, μετά το περιστατικό στα Κάτω Πατήσια, καταθέτει πωςείναι έμμισθος φρουρός στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Οδό Δηλιγιάννη […] αποσπασμένος από τον ΟΣΥ”, (!) τον φορέα των αστικών συγκοινωνιών. Ένας ένοπλος φρουρός δηλαδή διορισμένος πρώτα στο δημόσιο, που συνοδεύει το φασιστικό κόμμα στις εξορμήσεις, βγάζει όπλο και πυροβολεί επιθετικά και κατά βούληση. Ο συγκεκριμένος φασίστας δεν είναι τυχαίος. Έχει βγάλει ξανά το κουμπούρι του εναντίον αντιφασιστών, που πραγματοποιούσαν παρέμβαση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, στον σταθμό Λαρίσης.

Ναι είναι αλήθεια, εκείνο το πρωινό της 13 Ιούνη του 2015 στα Κάτω Πατήσια, οι σύντροφοι μας υπερασπίστηκαν τη σωματική τους ακεραιότητα και την πολιτική τους παρουσία στον δρόμο. Για αυτό δικάζονται. Την ίδια στιγμή που αυτό το ξέπλυμα νομοθετών, εισαγγελέων, δικαστών και λοιπών παρατρεχάμενων που κάποιοι επιμένουν να ονομάζουν «δικαιοσύνη», όχι μόνο αφήνει προκλητικά ελεύθερο τον πιστολέρο φασίστα Περράκη, αλλά του επιστρέφει και το όπλο, ύστερα από αίτηση όπου λέει πως το χρειάζεται για να πυροβολεί, «αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και τρομοκράτες».

Αν η δικαιοσύνη, είναι αυτή που αφήνει ελεύθερους χωρίς καμία δίωξη χρυσαγίτες έμμισθους φρουρούς που πυροβολούν με το έτσι θέλω˙ αν είναι αυτή που μετά τις τέσσερις δολοφονίες των εργατών στα ΕΛΠΕ επέλεξε να αθωώσει τους υπεύθυνους˙ αν είναι αυτή που καταδικάζει φτωχούς ανθρώπους για χρέη, που υπερασπίζεται εν τέλει την τάξη των αφεντικών και την εξουσία τους, τότε εμείς είμαστε πανηγυρικά απέναντι της. Απέναντι στη δικαιοσύνη και στο κράτος που υπηρετεί, όποια προβιά κι αν έχει αυτό ακροδεξιά ή αριστερή-, το κράτος που φυλακίζει τους μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και διατηρεί σαν εφεδρεία τους φασίστες, είτε ως τάγματα εφόδου, είτε απλά για να ξεπλένει το δημοκρατικό του πρόσωπο. Που μία φορά φυλακίζει τους φασίστες και δύο χιλιάδες φορές τους αφήνει ελεύθερους και συνομιλεί μαζί τους. Να ποιανού η δικαιοσύνη λοιπόν και ποιανού το δίκιο στέκεται απέναντι στους δύο συντρόφους μας, αυτή που μιλάει για διατάραξη κοινής ειρήνης τη στιγμή που εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Το αντιφασιστικό κίνημα όμως δεν έχει κοντή μνήμη ούτε νωθρά αντανακλαστικά. Από την Ξάνθη ως την Κρήτη, από τη Μυτιλήνη ως το Αγρίνιο στέκεται απέναντι στους φασίστες, στα μαντρόσκυλα των αφεντικών, αυτούς που δολοφονούν μετανάστες εργάτες, που στήνουν εργοδοτικά σωματεία με μεροκάματα ξεφτίλας και εκβιαστικά κυκλώματα, επιτίθενται σε συνδικαλιστές και υπερασπίζονται τους εφοπλι­στές. Το κίνημα μας τους χτυπάει όπου τους βρει, τους κατατροπώνει ακόμα κι όταν οι μπάτσοι είναι μαζί τους, ακυρώνει φιέστες και εγκαίνια παρά τη σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων σε αντιφασίστες. Στον ίδιο δρόμο βαδίζουμε κι εμείς και οι δύο σύντροφοί μας, οργανωνό­μαστε και αγωνιζόμαστε κόντρα σ’ όλους αυτούς που μας σκοτώνουν στη δουλειά μεταφορικά και κυριολεκτικά, δε σταματάμε να παλεύουμε για το δίκιο μας και να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στους σύγχρονους ταγματασφαλίτες και απόγονους των ναζί.

ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΠΙΣΤΟΛΙΑ, ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

Για την ιστορία, ο Πέτρος Περράκης ήταν ο πρώτος που επιτέθηκε, τράβηξε πιστόλι, απείλησε και σημάδεψε παρατεταμένα τους συντρόφους μας, πυροβολώντας τελικά εφτά φορές στον αέρα. Αφότου η επίθεση των χρυσαυγιτών αναχαιτίστηκε, οι σύντροφοι αποχώρησαν συγκροτημένα για να συνεχίσουν την πορεία τους προς τα Ελ.Πε. Λίγο πιο κάτω όμως, δυνάμεις τις αστυνομίας σταμάτησαν και προσήγαγαν δεκατέσσερις συντρόφους/ισσες, κάποιοι από τους οποίους βρίσκονταν και στη συμπλοκή στα Κάτω Πατήσια. Οδηγήθηκαν στην γενική αστυνομική διεύθυνση Αθήνας (γαδα) και μετά από 6-ωρη κράτηση, οι δύο από τις δεκατέσσερις προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Κατά τη διάρκεια κράτησης των συντρόφων στη γαδα, η μοτοπορεία που είχε καλεστεί από τη «Σύμπραξη Αναρχικών/Αντιεξουσιαστών ενάντια στην ταξική ειρήνη» προς τα ΕΛΠΕ ξεκίνησε, αλλά στον Ασπρόπυργο χτυπήθηκε. Στο ύψος των γραφείων της Χρυσής Αυγής, νεοναζί που εξορμούσαν μέσα από τις γραμμές των δυνάμεων καταστολής, επιτέθηκαν στη μέση της μοτοπορείας με πέτρες και σιδερόβεργες. Η επίθεση των ναζί αναχαιτίστηκε αλλά την ίδια στιγμή τα ΜΑΤ επιδόθηκαν σε ένα όργιο βίας εναντίον των διαδηλωτών. Δυο εβδομάδες μετά από αυτά τα γεγονότα, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων και η ομάδα «αναρχικοί και κομμουνιστές από τις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη» διοργάνωσαν πορεία στις γειτονιές των Πατησίων με τη συμμετοχή περίπου 500 ατόμων.

Φλεβάρης 2017, Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων

αφίσα για τα everest

Everest

Ένας καθόλου τυχαίος θάνατος

Ο θάνατος της Βασιλικής Παραστατίδου, της εργαζόμενης που σκοτώθηκε από έκρηξη στα Everest της πλατείας Βικτωρίας στη διάρκεια εργασιών ηλεκτροσυγκόλλησης, δεν είναι απλά ένα ατύχημα, ένα ανθρώπινο λάθος, η κακή στιγμή. Αυτό ισχυρίζονται πραγματογνώμονες, νομικοί εκπρόσωποι, δημοσιογράφοι και λοιποί «ειδικοί της αντικειμενικότητας» σπεύδοντας, όπως πάντα, να βγάλουν λάδι τα αφεντικά.

Δεν είναι ατύχημα ότι κουζίνα και γραφείο βρίσκονταν σε υπόγειο με αυξημένη πιθανότητα εγκλωβισμού, δεν είναι ατύχημα ότι το κατάστημα λειτουργούσε σε ώρα προγραμματισμένων επικίνδυνων εργασιών. Δεν είναι τυχαίο ότι η εταιρεία ανακοίνωσε σημαντικά κέρδη το 2015, λόγω της «επιτυχημένης στρατηγικής μείωσης κόστους» που εφαρμόζει.

σε ένα καθόλου τυχαίο ταχυφαγείο

Τα Everest είναι όλοι αυτοί που πληρώνουν ψίχουλα για εξαντλητικές ώρες ορθοστασίας, που μειώνουν τα διαλείμματα, που τρομοκρατούν εργαζόμενους για να τους αναγκάσουν σε παραίτηση και να γλιτώσουν το «κόστος» της απόλυσης. Γιατί οι εργαζόμενοι για τα αφεντικά είναι αναλώσιμοι. Σε εποχές καπιταλιστικής κρίσης, η ανάπτυξη και η βιωσιμότητα των μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων στηρίζεται στην δική μας «μη βιωσιμότητα», με το κράτος να σιγοντάρει διαλύοντάς τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Καταργώντας για παράδειγμα, τους προληπτικούς ελέγχους μέτρων ασφαλείας, τη στιγμή που τα καταγγελλόμενα εργατικά ατυχήματα μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2016 έφτασαν ήδη τα 2000, με 29 βεβαιωμένους θανάτους. Ούτε λόγος για το τεράστιο ποσοστό ανασφάλιστων εργαζομένων, για τους οποίους δεν δημοσιεύονται στοιχεία. Για ένα μεροκάματο της πείνας λοιπόν, τσακίζουν ψυχές και σώματα και πρέπει να λέμε τάχα κι ευχαριστώ γιατί «έχουμε δουλίτσα».

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

Κόντρα στην ματαιότητα και τη μιζέρια, να αντιληφθούμε ότι στον πόλεμο που διεξάγεται εναντίον μας, δύο δρόμοι υπάρχουν: Ή μένουμε μόνοι, φοβισμένοι και σκυφτοί ή αντιστεκόμαστε και παίρνουμε θέση μάχης μέσα από αυτοργανωμένους αγώνες.

Αντίστροφη μέτρηση, συνέλευση στα πέριξ της Πατησίων.

Μοτοπορεία αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου

Μοτοπορεία αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου πραγματοποιήσαμε σήμερα δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι από τις γειτονιές του κέντρου, της Κυψέλης, του Γκύζη, των Πατησίων και του Γαλατσίου. Η μοτοπορεία πέρασε από κεντρικές πλατείες των γειτονιών μας όπου κρεμάστηκαν πανό και μοιράστηκαν κείμενα, ενώ καθόλη τη διάρκεια της κίνησής μας φωνάζονταν συνθήματα και οι δρόμοι γέμισαν με χιλιάδες τρικάκια.

Το δικαστήριο σε δεύτερο βαθμό του συντρόφου ξεκινά τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου στο Εφετείο Αθηνών (οδ. Λουκάρεως) με τις κατηγορίες της ένταξης στην Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και της συμμετοχής το 2012 σε ληστεία στην alpha bank της Πάρου και στον θανάσιμο τραυματισμό πολίτη που επιχείρησε να σταματήσει τους «δράστες». Ο Τ.Θεοφίλου είχε πρωτόδικα αθωωθεί για την συμμετοχή του στη ΣΠΦ και παρά την παντελή έλλειψη στοιχείων εναντίον του είχε καταδικαστεί σε 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε δολοφονία. Αποτέλεσμα της «έφεσης υπέρ του νόμου» που άσκησε ο εντεταλμένος εισαγγελέας Δράκος, είναι ο σύντροφος να δικάζεται ξανά -αν και σε δεύτερο βαθμό- για όλες τις κατηγορίες και για εκείνες που έχει αθωωθεί.

Ο ίδιος έχει από τις πρώτη στιγμή αρνηθεί το σε βάρος του κατηγορητήριο. Έχει δηλώσει εξαρχής την πολιτική του ταυτότητα ως αναρχικός κομμουνιστής θέτοντας τον εαυτό του στο πλευρό των εκμεταλλευόμενων, των καταπιεσμένων, των αποκλεισμένων του ταξικού πολέμου και ταυτόχρονα όντας κομμάτι των αγωνιζόμενων ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ    
ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016,
ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, (οδ. Λουκάρεως)

ΚΑΝΕΝΑΣ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ-ΙΣΣΑ ΜΟΝΟΣ-Η ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%85 dscn2082

dscn2075 dscn2067

dscn2079 dscn2078dscn2071

Παρεμβάσεις για την ελεύθερη μετακίνηση στα ΜΜΜ

αυτοκόλλητα ΜΜΜ

  • Την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε μοίρασμα κειμένων στον σταθμό του τρένου των Άνω Πατησίων και στη συνέχεια σε κεντρικούς δρόμους στο Γαλάτσι από συλλογικότητες από το κέντρο της Αθήνας και το Γαλάτσι. Η παρέμβαση για το ζήτημα των μέσων μαζικής μεταφοράς (βλ. τα παρακάτω κείμενα) διήρκεσε περίπου 2 ώρες. Εκατοντάδες έντυπα μοιράστηκαν, πετάχτηκαν τρικάκια, τοποθετηθήκανε αφίσες και στένσιλ κόσμησαν επιφάνειες τους δρόμους. Τη δράση αυτή όπως και προγενέστερες εξέλαβε θετικά η πλειοψηφία των επιβατών και περαστικών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις άνοιξε σύντομος αλλά γόνιμος διάλογος. Οι παρεμβάσεις και δράσεις θα συνεχιστούν όπως γίνεται εδώ και πολλούς μήνες στο πλαίσιο ενός αγώνα ενάντια στις αυξήσεις των τιμών των εισιτηρίων, στους τραμπουκισμούς των ελεγκτών που το τελευταίο διάστημα εντείνονται και στον έλεγχο που προσπαθούν να επιβάλλουν με το νέο ονομαστικό ηλεκτρονικό εισιτήριο. Με συνεχείς παρεμβάσεις στις γειτονιές μας, μέσα από αντιιεραρχικούς και αδιαμεσολάβητους αγώνες, διεκδικούμε ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες.
  • Την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση για το ζήτημα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στην ΑΣΟΕΕ.Στήθηκε μικροφωνική, μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα, ενώ ανα τακτά διαστήματα κλεινόταν η Πατησίων και γινόταν μοίρασμα στο εσωτερικό των λεωφορείων- τρόλευ.Οι δράσεις θα συνεχιστούν, σαν ελάχιστη απάντηση στις αυξήσεις εισιτηρίων, στους τραμπουκισμούς των ελεγκτών, στη δραματική αύξηση του ελέγχου που προσπαθούν να επιβάλλουν με το ονομαστικό ηλεκτρονικό εισιτήριο.

Συλλογικότητες από το κέντρο της Αθήνας.

Κείμενο από αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και συλλογικότητες του κέντρου της Αθήνας

Κείμενο από το Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Στέκι Γαλατσίου Στέγαστρο

keimeno-mmm-10-2016-web-768x543

keimeno-mmm-10-2016-web2-768x543

Φράχτες δεν υπάρχουν μόνο στα σύνορα

βικτωριαΦΡΑΧΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

«Η πλατεία Βικτωρίας ανακαταλήφθηκε και παραδόθηκε στους κατοίκους της», δήλωσε πρόσφατα ο πρωτοστάτης στους αποκλεισμούς και την καταστολή, κύριος Καμίνης. Ο εξουσιομανής δήμαρχος που ξήλωσε παγκάκια για να μην κοιμούνται άστεγοι, που τοποθέτησε κάγκελα σε όλα τα πεζούλια της πλατείας για να μην κάθεται κόσμος. Ο αδίστακτος τεχνοκράτης, που πρόσφερε απλόχερα μεγάλο έδαφος της πλατείας, για να καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα και κιόσκια, ικανοποιώντας τις ορέξεις των μαγαζατόρων-αφεντικών. Επανεμφανίστηκε, λοιπόν, στο προσκήνιο, μπροστάρης αυτή τη φορά στην επιχείρηση εκκένωσης της πλατείας Βικτωρίας. Απέναντι στους μετανάστες και τις μετανάστριες, που βρήκαν ξανά πρόσκαιρο «καταφύγιο» εκεί, στον ιδιαίτερα δύσβατο δρόμο τους για να περάσουν στην Ευρώπη. Η αστυνομοκρατία που επιβλήθηκε εδώ και 2 βδομάδες συνεχίζεται κανονικά, απαγορεύοντας την παραμονή των μεταναστών πάνω στην πλατεία. Με τις κλούβες των ΜΑΤ και τους δεκάδες μπάτσους, να υπενθυμίζουν εμφατικά, ότι φράχτες δεν υπάρχουν μόνο στα σύνορα, αλλά και στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων. Κι ότι για να να νοείσαι ως κάτοικος σε αυτή την περιοχή, θα πρέπει να είναι το χρώμα σου λευκό, η τσέπη σου γεμάτη , η παρουσία σου στην πλατεία να εξαντλείται στην κατανάλωση στα μαγαζιά της. Αν είσαι μάλιστα και ιδιοκτήτης θεωρείσαι ακόμη πιο πολύ κάτοικος.
Πέρα από όλα τα άλλα, η εκκένωση και ο αστυνομικός φραγμός της πλατείας Βικτωρίας αποβλέπει στον εξοστρακισμό των μεταναστριών από το δημόσιο χώρο. Γιατί μία από τις βασικές επιδιώξεις της αντιμεταναστευτικής πολιτικής είναι το μάντρωμα των μεταναστών έξω από τον κοινωνικό ιστό και η αναχαίτιση της διασταύρωσης τους με το ντόπιο και αλληλέγγυο πληθυσμό. Ένα γιγαντιαίο σύστημα ελέγχου και ταυτοποίησης, μέσω του οποίου το κράτος και το κεφάλαιο θα έχουν τον πρώτο λόγο πάνω στις ζωές τους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, στο πλευρό των ξεριζωμένων, ανθρώπων που ζουν δίπλα μας κι ανάμεσά μας ή απλώς ξαποσταίνουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Απέναντι στην κρατική –καπιταλιστική μηχανή και στο πλέγμα των σχέσεων εξουσίας κι εκμετάλλευσης. Απέναντι σε όσους κι όσες, ενώ ο κόσμος γύρω τους χάνεται, κοιτούν να σώσουν το τομάρι τους, το μαγαζάκι τους, στη λογική του «ο θάνατος σου η ζωή μου». Προτάσσουμε την εμπιστοσύνη και μόνο στις δικές μας δυνάμεις, στη δυνατότητα αυτοοργάνωσης της ζωής και αλληλεγγύης μεταξύ των από κάτω.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

αντίστροφη μέτρηση/συνέλευση στ πέριξ της Πατησίων